CV – zasady pisania
Redagowanie dokumentów aplikacyjnych niektórym przysparza wiele trudności szczególnie, gdy należy napisać CV po niemiecku. Takie zasady jak przejrzystość, uporządkowana struktura czy brak błędów stylistycznych oraz interpunkcyjnych to reguły, które obowiązują niezależnie od tego, w jakim kraju będziesz aplikować na oferty pracy. Poza tym należy pamiętać, że życiorys zawodowy odgrywa dużą rolę w przypadku kandydatów na specjalistyczne oraz menedżerskie stanowiska. Osoby, które starają się o zatrudnienie przy prostych pracach, też muszą napisać CV, ale to raczej formalność.
CV po niemiecku a niemieckie CV – czy to te same dokumenty?
Okazuje się, że nie do końca, ponieważ CV po niemiecku to przetłumaczona wersja polskiego życiorysu. Z kolei niemieckie CV, czyli tak zwane Lebensfauf, jest tworzone w oparciu o zasady uznane w Niemczech. Czym charakteryzuje się taki dokument?
- Uporządkowana struktura (zwykle zawiera sekcje takie jak dane osobowe, edukacja, doświadczenie, umiejętności, aktywności niezwiązane z pracą, a także miejsce, data i podpis).
- Powszechne jest stosowanie nagłówku Lebenslauf. Takie rozwiązanie zaleca się zarówno osobom, które szukają pracy w Niemczech, jak i tym, których interesuje zatrudnienie w Polsce, ale w niemieckiej korporacji.
- Niemieckie CV zawiera więcej danych personalnych niż polski dokument. Tutaj zamieszcza się takie elementy jak adres korespondencyjny, nazwisko panieńskie, telefon, e-mail, a także miejsce urodzenia i stan cywilny. Wiele osób wpisuje do życiorysu zawodowego również informacje na temat dzieci oraz narodowości.
- W Niemczech praktykuje się wstawianie zdjęcia do CV. Mile widziane są oficjalne, profesjonalne fotografie.
- Doświadczenie w niemieckim CV opisuje się w dość szczegółowy sposób. Warto robić to według schematu: nazwa firmy, branża, miasto, nazwa stanowiska oraz zakres obowiązków.
- Na wyobraźnię rekrutera lepiej niż suche fakty, oddziałują liczby i procenty. Dlatego też najlepiej w tej formie wyrazić swoje sukcesy.
- W niemieckich aplikacjach dokładnie opisuje się edukację, a pracodawcy oczekują, by podać nazwę szkoły średniej (nawet w przypadku absolwentów studiów wyższych) wraz z końcową średnią ocen.
Jakie zwroty przydadzą się przy opracowywaniu Lebensfauf? Oto przykłady:
- Geburtsdatum – data urodzenia,
- Gymnasium – liceum,
- Fachschule – szkoła zawodowa,
- Gute Kenntnisse – dobra znajomość.
Rozmowa kwalifikacyjna – zwroty
Jakich pytań możesz spodziewać się na rozmowie o pracę u niemieckiego pracodawcy? W takich okolicznościach zazwyczaj poruszane są podobne tematy jak w przypadku polskich rekruterów. Które pytania na rozmowie kwalifikacyjnej po niemiecku na pewno się pojawią? Do najbardziej typowych zwrotów należą następujące:
- Czy może nam pan/pani trochę o sobie opowiedzieć (Können Sie uns ein bisschen über sich erzählen)?
- Gdzie widzisz się za pięć lat (Wo sehen Sie sich selbst in fünf Jahren)?
- Jakie są pana/pani słabe i mocne strony (Welche Stärken und Schwächen haben Sie)?
- Ile chciałby/chciałaby pan/pani zarabiać (Wie viel möchten Sie verdiene)?
Pracodawcy często pytają również o umiejętność pracy w grupie, największe osiągnięcia czy wykształcenie. Wzorów pytań i odpowiedzi jest w sieci bez liku, ale pamiętajmy, że jeśli nasze braki językowe są naprawdę znaczące, to nie warto oszukiwać w CV.
Zanim udamy się na rozmowę kwalifikacyjną, powinniśmy przemyśleć, o co chcemy zapytać rekrutera. Oto zasadne propozycje:
- Jakie są godziny pracy (Wie sind die Arbeitszeiten)?
- Czy będę pracować na zmiany (Werde ich auf Schicht arbeiten)?
- Czy będę wynagradzany miesięcznie, czy tygodniowo (Werde ich monatlich oder wöchentlich ausgezahlt)?
Inne zwroty, które mogą okazać się bardzo na miejscu to:
- Mam zdolność wykonywania wielu zadań jednocześnie (Ich habe die Fähigkeit zu Multitasking).
- Mam doświadczenie w…(Ich habe Erfahrung in …).
- Liczę na rozwinięcie swoich umiejętności jako… (Ich bin auf der Suche, um meine Fähigkeiten als …).
Rozmowę o pracę w języku niemieckim mogą odbyć osoby, które umieją się swobodnie komunikować. Liczy się płynność mowy, a także znajomość słownictwa branżowego. Warto przy tym zwrócić uwagę na gestykulację i kontakt wzrokowy.
Zostaw komentarz